Czym jest osteoporoza?
Osteoporoza to choroba charakteryzująca się postępującą utratą gęstości kości, co prowadzi do zwiększonego ryzyka złamań. Niekorzystne zmiany w układzie szkieletowym zaczynają się zwykle około 40-45 roku życia i stanowią naturalny element procesu starzenia. Tempo tych procesów może być różne, zależnie od stylu życia, diety oraz regularności aktywności fizycznej. Dodatkowo, niektóre choroby współistniejące oraz stosowane leki mogą przyspieszać zmiany chorobowe, prowadząc do osteoporozy.
Osteoporoza nie daje oczywistych objawów. Choroba rozwija się w ukryciu przez lata, prowadząc do utraty równowagi w procesach ubytku tkanki kostnej i jej odbudowy. Prze lata kości stają się bardziej kruche i narażone na złamania nawet przy drobnych urazach.
Najczęściej osteoporoza dotyka kręgosłupa, kości przedramienia oraz szyjki kości udowej. Uszkodzone kości nie potrafią wystarczająco się odbudować, co w dalszej konsekwencji może prowadzić do unieruchomienia pacjenta i wielu powikłań, takich jak przewlekły ból, zmiany zakrzepowe, zanik mięśni, odleżyny czy niedożywienie.
Co jest najważniejsze w leczeniu osteoporozy?
Z uwagi na starzejące się społeczeństwo i rosnące wskaźniki występowania osteoporozy, zwłaszcza wśród kobiet, badania naukowe nieustannie poszukują skutecznych metod leczenia i profilaktyki.
Celem wszystkich dostępnych terapii jest zwiększenie wytrzymałości mechanicznej kości, a przez to zapobieganie złamaniom. Pomimo dostępności skutecznych metod leczenia, nadal istnieje potrzeba opracowania szerszego zakresu terapii.
Preparaty stosowane w leczeniu osteoporozy można podzielić na dwie podstawowe grupy:
W Polsce dostępne są przede wszystkim preparaty z grupy leków antyresorpcyjnych, w tym bisfosfoniany (alendronian, risendronian, ibandronian, kwas zoledronowy) oraz leki biologiczne, takie jak denosumab. Leki anaboliczne są znacznie rzadsze, a aktualnie w Polsce dostępne są teryparatyd, abaloparatyd oraz romosozumab.
Obydwie substancje anaboliczne (teryparatyd i abaloparatyd) działają poprzez pobudzenie tworzenia tkanki kostnej, wpływając na osteoblasty oraz zwiększając poziom wapnia w organizmie. Lek biologiczny, romosozumab, działa poprzez wiązanie białka o nazwie sklerostyna, hamującego proces odbudowy kości. Romosozumab łączy działanie anaboliczne i antyresorpcyjne, co czyni go obiecującym preparatem w leczeniu osteoporozy.
Kolejnym podejściem w nowoczesnym leczeniu osteoporozy jest zastosowanie terapii skojarzonych. Taka strategia polega na jednoczesnym stosowaniu co najmniej dwóch różnych leków celem uzyskania większego efektu terapeutycznego niż przy stosowaniu leków w monoterapii.
Z kolei terapia sekwencyjna to podejście terapeutyczne, które polega na stosowaniu różnych leków lub terapii w określonej kolejności, aby maksymalizować ich skuteczność oraz minimalizować działania niepożądane. Przykładowo, po zakończeniu terapii anabolicznej, która ma na celu stymulację wzrostu tkanki kostnej, pacjentowi podawany jest lek antyresorpcyjny. Inne modele terapii sekwencyjnej mogą obejmować zastosowanie po lekach antyresorpcyjnych preparatów o działaniu anabolicznym lub kolejno różnych środków antyresorpcyjnych.
Bez wątpienia, postęp w badaniach nad osteoporozą oraz wprowadzanie nowych metod leczenia przyczynia się do poprawy jakości życia pacjentów z tym schorzeniem. Kluczem do sukcesu jest wczesna diagnostyka, która pozwala na szybsze wdrożenie odpowiedniego leczenia i tym samym zminimalizowanie ryzyka poważnych komplikacji, takich jak złamania kości.
W Centrum Medycznym Zabobrze w Clinical Research Center Zabobrze nie prowadzimy badań klinicznych dotyczących onkologii, w tym tych związanych z mięsakiem Ewinga.
Badania kliniczne dotyczące osteoporozy postmenopauzalnej w Clinical Research Center Zabobrze w Jeleniej Górze
Jeśli chcą Państwo dowiedzieć się więcej o badaniach dotyczących osteoporozy postmenopauzalnej prowadzonych w Clinical Research Center Zabobrze, serdecznie zachęcamy do zapoznania się z informacjami TUTAJ. Wypełnij formularz poniżej.